تا حالا فکر کردی که چرا اجداد خیلی دور ما، یعنی انسان‌های اولیه، توی غارها زندگی می‌کردن؟ اون‌ها هم مثل ما به خانه نیاز داشتن، اما خونه‌هاشون خیلی با چیزی که امروز داریم فرق داشت! بیاید با هم دلیلش رو بفهمیم.
۱. غارها مثل یک سرپناه طبیعی بودند!
هزاران سال پیش، انسان‌ها نمی‌تونستن مثل ما خانه بسازن، پس به دنبال جایی بودن که آماده باشه. غارها محکم بودن و بدون نیاز به ساختن، یک سرپناه طبیعی برای اون‌ها محسوب می‌شدن!
۲. محافظت در برابر خطرها
در زمان انسان‌های اولیه، حیوانات خطرناک مثل شیرهای غارنشین، گرگ‌ها و خرس‌ها آزادانه در طبیعت می‌چرخیدن. غارها جای امنی بودن تا انسان‌ها از این حیوانات در امان بمونن.
۳. حفاظت از سرما و گرما
هوا در بعضی فصل‌ها خیلی سرد یا خیلی گرم می‌شد. غارها مثل یک عایق طبیعی عمل می‌کردن و باعث می‌شدن که داخل غار خیلی سرد یا خیلی گرم نشه، مخصوصاً وقتی انسان‌های اولیه آتش کشف کردن و تونستن گرم بمونن!
۴. جا برای ذخیره غذا و زندگی گروهی
غارها جای کافی داشتن تا انسان‌ها بتونن به صورت گروهی زندگی کنن. اینطوری هم امن‌تر بودن و هم می‌تونستن غذای شکار شده رو ذخیره کنن.
۵. نقاشی‌های غاری: اولین هنرهای انسانی!
انسان‌های اولیه نه تنها توی غارها زندگی می‌کردن، بلکه روی دیوارهای اون نقاشی می‌کشیدن! بعضی از این نقاشی‌ها هنوز هم پیدا شدن و نشون می‌دن که اون‌ها چطور شکار می‌کردن و زندگی می‌کردن.
نتیجه
انسان‌های اولیه به خاطر امنیت، راحتی، محافظت از حیوانات و آب‌وهوا توی غارها زندگی می‌کردن. اما بعد از مدتی یاد گرفتن که خونه‌های خودشون رو بسازن و کم‌کم از غارها بیرون اومدن!
حالا تو فکر کن، اگه قرار بود توی یک غار زندگی کنی، چطور اون رو برای خودت راحت می‌کردی؟
